Hoe is het mogelijk dat je het ene moment je kantoor niet uit kan vanwege gevaarlijke gasdampen en een uit de hand gelopen demonstratie, terwijl de week erna alles weer zijn gewone gang gaat? Niet alleen was het weekend zo normaal als kon zijn: lekker koffie drinken in de stad met Maartje en hierna een hapje eten waar we natuurlijk weer mensen tegenkomen om een drankje mee te doen. De gehele week heb ik gewoon elke dag van negen tot zes gewerkt en heb ik elke avond met mensen afgesproken. Maandag met Tabitha en Gio (en natuurlijk hun kleine spruit Anna), dinsdag een avondje thuis met Maartje, woensdag naar de film en hierna een drankje doen, donderdagavond met Natasha en Tatula naar Cumberto om daar een drankje te doen en een hapje te eten.
Alleen donderdagavond merkte ik iets van de demonstraties die week ervoor. Een vriend van Natasha is reporter en had zijn camera mee. Cumberto, waar we zaten, is een soort van hip café met tevens een galerij. Hier wordt niet alleen gewone kunst vertoond, maar ook video kunst. De vriend van Natasha had op een gegeven moment zijn camera aangesloten aan een van de beamers om zijn footage van de rellen te laten zien. Ik weet niet of je je het kan voorstellen, maar om in een café met techno als achtergrond muziek naar de rellen te kijken is echt surrealistisch en bizar. Maar goed, dat was dus het enige deze week wat ik er persoonlijk van merkte. Vanavond gewoon weer naar een opening van een tentoonstelling en waarschijnlijk weer naar mijn vaste club Cumbo (inderdaad: Cumbo en Cumberto zijn van dezelfde eigenaar).
Politiek gezien gebeurde er aan de andere kant wel weer wat meer, maar daar merkt de gewone mens relatief weinig van, omdat tot vandaag er geen onafhankelijke media was. Ten eerste blijken er tijdens de rellen mensen te zijn overleden, maar dit komt niet naar buiten toe. Er is één jongen van een jaar of twintig overleden die in de demonstratie mee liep. Verder zijn er twee politie agenten door de demonstranten zo zwaar mishandeld dat ze het niet gehaald hebben. Dit komt niet in de media en heb ik gehoord van een afgezant van de VN die de body-bags met eigen ogen gezien heeft. Ook blijkt Misha niet thuis te hebben geslapen en in het geheim ergens gelogeerd en onderhandeld te hebben over ‘duistere’ zaakjes. ‘S avonds kwam hij op, natuurlijk, de staatstelevisie, om hier óf met leraren te kletsen óf met doctoren over hoe goed het wel niet met Georgie gaat en dat vannaf nu de leraren een salaris verhoging krijgen en de doctoren betere arbeidsvoorwaarden. Het is zó doorzichtig, maar volgens mij ziet hij dit zelf niet eens.
Hoewel de noodtoestand vanavond, zestien november, om zeven uur zal worden opgeheven en de media dus weer nieuws mag uitzenden, mag Imedi-TV zijn deuren niet meer openen. Gisteren heeft het hof van justitie besloten dat dat Imedi-TV meegewerkt zou hebben aan een coup op 7 november. Totdat het onderzoek hiernaar volledig is uitgevoerd mogen ze niks uitzenden en zal hun zender op zwart blijven staan. Er is absoluut geen twijfel over mogelijk dat Imedi-TV enigzins gekleurd verlsag bracht van gebeurtenissen en natuurlijk werd beheerd door Badri (oppositie financier), maar aan de andere kant, Rustavi2 deed voor de rellen ook gekleurd verslag van politieke zaken, maar dan voor het kamp Saakashvili.
Het andere opmerkelijke nieuws zijn de vijf verschillende presidentskandidaten. Natuurlijk heeft Misha zich verkiesbaar gesteld, maar ook heeft één van de tien oppositiepartijen besloten niet de kandidaat te steunen die zij met zijn allen zouden steunen, maar hun eigen leider naar voren te schuiven. Ik ben het ermee eens dat de kandidaat van de oppositie een wat populistische parlementarier is, die een enigzins schimmig verleden heeft. Helaas is de kandidaat van de laborpartij al helemaal een persoon apart. Verder kwam deze week het opmerkelijke nieuws dat Badri Patarkashvili zich óók verkiesbaar wil stellen, dat terwijl hij de gehele tijd riep dat het hem niet te doen was om een politieke carriere en dat hij de oppositie financieel steunden omdat het er slecht aan toe ging in zijn land. Ook enigzins verwarend aan hem is dat hij eigenlijk nooit in Georgie komt. Hij woont voornamelijk in Londen en Israel… De vijfde kandidaat is van new rights. Ze hebben niet meegedaan in de oppositie, ook niet tijdens de rozenrevolutie en zijn een partij die over het algemeen kijkt wie er wint en dan die kant steunt, zo doen ze het ook in debatten, met moties en televisie interviews. Wat daar van moet komen is dus ook een beetje afwachten. We zullen het wel zien. Eerst maar eens afwachten wat er gaat gebeuren in de campagnes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten