geschreven 4 maart 2008
Schaam schaam schaam Ok, het heeft een tijdje geduurd, wel getelt 3 maanden, maar beter laat dan nooit: weer eens een blogje! De afgelopen 3 maanden ging mijn leventje in een stroom versnelling: Oer-westerse kerst op 25 december met amerikaanse vriendinnetjes; een spetterend oud en nieuw bij Joyce van de Nederlandse Ambassade en daarna natuurlijk de stad in met mijn georgische vriendjes; het mee maken van de koudste winter in 70 jaar in Georgie (-20); mijn vriendinnetje Nienke over de vloer; mijn allereerste Georgische oud en nieuw (stelt niet zo veel voor) en mijn allereerste Georgische kerst (wat dan wel weer erg leuk was, maar niet echt georgisch); presidentiele verkiezingen in Georgie, die overigens relatief rustig en erg frauduleus verliepen; presidentiele verkiezingen in Armenie, waar ik mocht observeren en waar nu de hel uitgebroken is; en last but not least: een vecht partij met pistool en mes afgelopen weekend: één moet de eerste zijn zullen we maar zeggen. Verder ben ik de liefde van mijn leven tegen gekomen: helaas heeft hij al een vriendin, dus dat schiet ook niet echt op… Mischien dient de vechtpartij wat verdere uitwerking, want ik zie de bezorgde mailtjes me al tegemoet komen. Afgelopen zaterdag lentefeest bij Amerikaanse vriendinnetjes. We kwamen binnen en ik had meteen door: dit is een topfeest! Na enkele biertjes maar besloten wat georgische vrienden van mij te bellen of ze ook wouden komen. Baqaru kwam direct, met onbekende gozer in zijn kielzog, en even later was ook kiki van de partij. Op een gegeven moment word ik door kiki naar buiten geroepen en daar blijken baqaru, onbekende vriend en een georgische groep muzikanten elkaar niet zo aardig te vinden. En natuurlijk moet iedereen zich ermee bemoeien, wat de zaak er niet beter van maakt. Gezien mijn beschonken toestand is het dan ook vreemd dat ik de enige op het feest was die tenminste rustig bleef, mensen van elkaar heb afgetrokken en Baqaru + onbekende vriend naar buiten heb gebonjourd: beste oplossing is gewoon de groepen te scheiden. Helaas bleef onbekende vriend beneden onder het balkon staan schreeuwen en liep hij te zwaaien met een mes, dus toen heb ik hem in een taxi gezet, straks zouden er nog echt gewonden vallen. Binnen bleek er nog steeds vannalles aan de hand te zijn: mensen in paniek, ruzie over het feit dat mensen weg wouden maar niet naar buiten mochten etc etc. Gelukkig was ook dit snel opgelost. Moet wel zeggen dat ik enigzins schrok toen ik hoorde dat onbekende vriend iemand had geslagen met een pistool… Tsjah, dat verwacht je toch niet helemaal. Maar de uitspraak van een van de feestgangers was toch wel geniaal: waarom ga je iemand slaan met een pistool, als je een pistool hebt… Bizar. Gelukkig belde baqaru direct de volgende dag om zijn welgemeende excuses aan te bieden voor zijn eigen gedrag en voor het feit onbekende vriend mee te hebben genomen die een pistool bleek te dragen: terecht! Nou, dit soort dingen gebeuren dus ook in Tbilisi.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten