geschreven 27-05-2008
Mei is absoluut een maand geweest van veranderingen... Niet alleen was het weer zeer instabiel (zon, regen, zon, regen, zon, regen), ook is er een komen en gaan van mensen. Mn ouders zijn op bezoek geweest (was erg leuk, allemaal uitstapjes gemaakt), er zijn een stel Nederlandse Studenten hier op het moment; observers (jeroen benning oa) en masterstudenten van NOHA (Humantitarian Assistance aan de RUG). De reden voor de observers zijn natuurlijk de parlementaire verkiezingen die afgelopen woensdag plaatsvonden. Ook ik heb gemonitoort, maar dan in Zugdidi = aan de grens met de seperatistische regio Abchazie. In principe ging het er redelijk aan toe, behalve dan vechtpartijen, complete chaos, dronken voorzitters en ruziende observers en commissie-leden.... Maar dat schijnt heel normaal te zijn. Enige echt verontrustende was het telefoontje van Wieteke dat zij bij haar polling station was afgehaald omdat er schietincidenten vlak bij haar post (10 km van de grens) waren waargenomen, en er waren twee bussen uitgefikt.
De echte violations van de verkiezingen heb ik zelf niet meegemaakt (ohja, politie-agenten IN het polling station.....); de echt ernstige violation heb ik op foto gezien, gemaakt door mensen van de Helsinki-Committee: een militair met bivakmuts en mitrallieur voor een pollingstation.... als er iets is wat intimiderend werkt is dat het wel.
Dag na Zugdidi ben ik met een marsjrutka via poti naar batumi en sarpi geweest. Was een beetje illegaal in Georgie, dus moest eventjes de Turkse grens over. Had helaas geen tijd of de financiele middelen om Turkije wat beter te ontdekken en heb maar een half uurtje aan de andere kant van de grens gestaan... Ben toen terug naar Batumi gegaan om met 3 peace-corps volunteers een biertje te drinken en khatchapuri te eten, waarna ik weer terug met de nachttrein naar Tbilisi ben gegaan. Nog interessante mensen ontmoet: een douanier die nu verliefd op me is (je moet ooook noooooit je email/tel nr. geven aan georgische mannen, maar ik was naief en dacht er niet bij na: stomstomstom); een militair die met me wil paardrijden in de bergen (toftoftof!!!! behalve dan dat ie militair is, maar paardrijden in de hoogste bergen van de caucasus? count me in!) en een student die me nu bestookt met smsjes... ja als nederlands blond meisje krijg je nou eenmaal veel aandacht, zeker als je 3 woorden georgisch kan. Gisteren naar de militaire parade geweest die werd gehouden odat het Georgische onafhankelijkheids dag was. Was een beetje een sobere parade, had wel wat meer bombast verwacht, maar denk dat ze iedereen en alles nu in abchazie hebben zitten en dus het niet kunnen showen: al zeggen ze natuurlijk zelf van niet. Ook was er een leuke bloemenmarkt en ben ik een beetje op mn neus verband. Nu aan 't werk en vanavond voor het eerst naar het publieke badhuis met wat vriendinnetjes! Morgen wordt het huilen: wieteke gaat terug naar Nederland, overmorgen wordt het huilen: helve gaat terug naar Estland en vrijdag wordt het huilen: Tiphaine gaat terug naar Frankrijk! Met name Tiphaine en Wieteke gaat me zwaar vallen, zijn echte hele close vriendinnetjes hier en heb gewoon geen flauw idee waar en wanneer ik ze terug ga zien... Gelukkig blijven ook een heleboel lueke vriendinnetjes net zo lang als ik hier nog zal zijn (18 juli terug). Wil trouwens helemaal niet terug: 't leven is hier erg fijn.... Maar aan de andere kant, weer wat structuur en mn jc, zusje, sandi&nienke& andere vrienden en familie weer terug te zien; dat zal ook erg fijn zijn. Nou, ga nu verder genieten van mn hoofdpijn en maagpijn (ja, de foodpoisening blijkt nog steeds niet helemaal weg....zucht).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten